De mont ventoux staat bekend om zijn diverse weertypes. Zo ook alle wind die er is. Al dagen wordt er voor deze week slecht weer voorspeld. Regen, wind, hagel en zelfs sneeuw passeren de revu. Gisteren was het echter zonnig en nog best wel oké qua temperatuur. Maar het nadeel van gisteren was de wind die in volle glorie aanwezig was.
We vertrokken met de wind in de rug. Dit zorgde ervoor dat we wat snelheid konden pakken en dat we al lekker hebben kunnen fietsen. Na 19 km was het tijd voor een pauze. Deze pauze was wat korter dan normaal. Want als het waait en je staat in de bossen dan valt het met de warmte mee.
Na de pauze gingen we weer verder. De wind was toegenomen en waar de op de heenweg ons hielp, werd er nu meermaals op de wind gevloekt omdat hij ons aan het tegenhouden was. Met deze wind voelde 23 km/u meer aan als 35k km/u. Het was ontiegelijk zwaar.
Nog zwaarder was het gevecht wat binnen in Laura plaats vond. Haar knieën deden pijn, en ze was ontzettend moe. Een deel binnen in haar wilde opgeven, was negatief bezig en kon bijna niet door gaan. Echter had ze een ander deel in haarzelf dat ook flink aan het strijden was. Het deel van de doorzetter. Met aanmoedigende woorden probeerde ze tegen de win in te gaan.
Het was zwaar maar ook andere hielpen haar en uiteindelijk fietste ze heel de rit uit. Na 31 km waren ze weer bij de start. Op naar huis waar de benen konden rusten en bijkomen.
Zondag fiets Lesley niet mee dus dan gaat laura zelf knallen. De woensdag erop is het nog niet zeker of Laura mee gaat omdat ze die dag ook al enkele uren in het revalidatiecentrum zit voor een gesprek met de revalidatiearts. Maar we gaan gewoon weer knallen.
Reactie plaatsen
Reacties
hoi met david ik wens jou veel sterkte met het revalidatie en ik zie jou woensdag weer en ik leef met jou mee groetjes david
Wat een avontuur en mooie uitdaging zeg.. ga zo door!