Eenmaal bij de camping is het tijd om de bus uit te laden. Laura staat op een afstandje te kijken, het is toch wel druk en chaotisch. De tassen aan de ene kant en daarna de fietsen aan de andere kant. Zodra we het nummer van ons huisje weten, is het tijd om die kant op te gaan.
Met de koffer in de ene hand, bustas in de andere hand en het kussen daar nog tussenin. Lopen we naar ons huisje. Het is een stukje klimmen maar we hebben wel een fantastisch uitzicht. De fiets wordt heel vriendelijk door anderen afgeleverd en dan is het tijd om te settelen.
Omdat we de indeling van de bedden al in nederland besloten hadden, is het nu makkelijk voor iedereen om zn plek op te zoeken. Het huisje ik klein maar we zullen toch veel buiten zijn. De bedden worden opgemaakt, tassen uitgeruimd en dan is het tijd voor het ophalen van het avondeten. Dit is vanuit nderland meegekomen en staat in bakken op ons te wachten.
Kim en Cathy halen onze bak op en daarna is het net een kerstpakket. Vol spanning (vooral bij Kim en Laura) pakken we de box uit. Een diversiteit aan maaltijden komt eruit. Meer dan genoeg om mee rond te komen. Maar voor het ontbijt, de lunch en tussendoor, moeten we zelf nog dingen regelen. En we moeten ook niet vergeten water te halen voor op de fiets.
We lopen met z'n 4tjes naar de winkel. Die ligt gelukkig dichtbij, en vanaf de parkeerplaats van de winkel zie je de berg nog beter. Op het moment dat hij in zicht komt krijgt Laura het toch moeilijk. Want hij is zo hoog, ze vreest dat dat haar nooit gaat lukken.
De winkel is redelijk ruim (voor franse begrippen) maar omdat iedereen natuurlijk boodschappen moet doen, is het er toch wel flink druk. Met 4 personen die elkaar nog niet kende qua eten, is het soms best even puzzelen. Maar wij zijn toppers en ook deze uitdaging volbrengen wij glansrijk.
Dan is het tijd om te lunchen. Het is heerlijk vertoeven op onze veranda. We kunnen nu even heerlijk bijkomen en het geeft zelfs een beetje een vakantiegevoel. Al weten we dat we hier ook echt nog hard moeten werken.
Als we de lunch spullen hebben opgeruimd, hebben de rest van de middag tijd om bij te komen. Er wordt gezwommen, in de zon gelegen en geknutseld. Op een gegeven moment wint de vermoeidheid dan toch terrein en besluit Laura om even te gaan slapen.
Tegen 17 uur is ze weer wakker en maken we ons, na een bezoek aan onze buren de fotografen, klaar voor het avondeten. Het voordeel: het meeste hoeven we alleen maar op te warmen. Even boontjes erbij, voor Laura ander vlees en dan genieten.
In de avond gaan we met z'n allen nog naar het dorpje. Daar drinken we wat en leren we elkaar nog beter kennen. Af en toe roept Jan een mop tussendoor en hoewel we sommige grappen al eerder gehoord hebben, schieten we toch weer in de lach.
Ja de sfeer zit er goed in, maar de vermoeidheid is ook nog aanwezig. Daarom gaan we terug naar het huisje en daar hebben we een huisjesbespreking. We nemen even door hoe het morgen gaat lopen en dan gaan we lekker slapen.
Laura zit nog vol met vragen, maar gelukkig kan ze die stellen aan Cathy. Zij vertelt laura uit ervaring ( ging al 3x eerder mee) hoe het allemaal gaat lopen. Fijn! Een ervaren buddy in het huisje.
Reactie plaatsen
Reacties
Wow Laura, ik zit enthousiast mee te lezen, wat spannend allemaal zeg. En jij doet gewoon mee, super zeg! Zet m op hè, you can do it!