Wat stiller

Helaas is het de afgelopen week wat stiller geweest. Dit komt helaas door een blessure. Hieronder volgt een kleine update over de afgelopen week.

Op maandag 14 januari was het weer tijd voor een spinningles. Er was weer een nieuwe instructeur en dus ook een andere manier van lesgeven. Deze les was vager, ongestructureerder en door het accent van de instructeur ook moeilijk te verstaan. Maar we lieten ons niet kisten en gingen er vol voor.

We konden goed meekomen en merkten dat we meer konden dan eerst. Ook was de muziek, ondanks dat deze nieuw was, goed te doen. Richting het einde van de les begon Laura's arm echter weer te vervelen. En dit keer niet alleen haar vingers maar haar hele hand en haar onderarm. 
Misschien was ze te hard aan het bikkelen maar Laura wilde koste wat kost de les afmaken. Ze ging minder hard fietsen en minder staan, dit als aanpassing om door te kunnen gaan. Ja, aan doorzettingsvermogen zal het in juni niet liggen. 

Na de les

Na de les werd Laura opgewacht door haar vriend. De pijn en tintelingen waren zo erg dat hij haar moest helpen met omkleden en dat ze in de auto op weg naar huis haar vader belde om navraag te doen. Thuis hebben ze de arm gekoeld en gehoopt dat de pijn/tintelingen zouden afnemen. 
De volgende dag bleek dit niet het geval. Laura was inmiddels overprikkeld door alles wat haar arm aan informatie doorspeelde en belde de fysio. Deze had pas de dag erop plek dus belde ze de huisarts waar ze die middag terecht kon. Ze kreeg zwaardere pijnstillers en kon uiteindelijk ook die middag bij een fysio terecht om ingetaped te worden. 

Woensdag.

Op woensdag kon Laura naar de fysio en zijn ze de schouder gaan rekken. De pijn en tintelingen waren er nog steeds al haalde de pijnstilling wel het scherpe randje eraf.  De oefeningen moest Laura blijven herhalen en dan zou het langzaamaan beter moeten gaan. De spieren mochten nu even niet getraind worden maar moesten gerekt worden omdat ze zich aan het vastzetten waren. Dit is een natuurlijke reactie van een lichaam op pijn. 

Verjaardag

In het weekend was het tijd voor Laura's verjaardag. Ook hier had ze nog last van haar arm maar ze probeerde, ondanks de pijn en tintelingen, wel te helpen. Dit ging minder dan ze zou willen en kostte veel meer kruin dan gehoopt. Aan het einde van het weekend liep ze verplicht met een mitella omdat haar arm helemaal op was en te veel pijn deed. Op maandag toch maar weer naar de fysio.

Maandag

Toen Laura bij de fysiotherapie binnen kwam schrok de therapeut. Ze had niet verwacht dat het zo erg zou worden en Kon nu zelfs van Laura's gezicht aflezen dat het pijn deed.  Ze besloot dat laura die dag bij de huisarts langs moest gaan en een doorverwijzing moest vragen. En ze masseerde de schouder los. De spieren hadden zich muurvast gezet om het gewricht te beschermen. 
Die middag zat Laura bij de huisarts en kreeg ze een verwijzing naar de sportarts. Deze kon ze meteen bellen voor een afspraak.

Vandaag

Dat brengt ons bij vandaag. Over een kleine 2 uur heeft Laura een afspraak. We hopen dat er dan meer duidelijkheid komt en dat het dan minder pijn gaat doen Ook hopen we dat de sportarts kan helpen met bedenken hoe we toch de training voort kunnen zetten. Laura moet en zal die berg op, al gaat ze hem lopen. Vanavond is het weer tijd voor een spinningles. De 1e sinds 1.5 week terug. Laura is voornemens om te gaan en eventueel alleen de benen te trainen. Dus niet te gaan staan op de fiets maar gewoon het uur vol te fietsen. 

We houden jullie op de hoogte.